Rotmistrz Witold Pilecki (1901-1948) był odważnym żołnierzem Armii Krajowej i rotmistrzem kawalerii Wojska Polskiego. Znany jest przede wszystkim z tego, że dobrowolnie dał się uwięzić w Auschwitz, aby zorganizować ruch oporu wewnątrz obozu i zgromadzić informacje o zbrodniach nazistowskich. Jego raporty z obozu, znane jako Raporty Pileckiego, były jednymi z pierwszych świadectw o Holokauście.
Pilecki urodził się w Ołońcu, w Imperium Rosyjskim, w polskiej rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Leliwa. Po II wojnie światowej został aresztowany przez komunistyczne władze Polski Ludowej i po sfingowanym procesie skazany na śmierć. Wyrok wykonano 25 maja 1948 r. o godz. 21:30. W 1990 roku wyrok został unieważniony, a w 2006 roku Pilecki został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. W 2013 roku został awansowany na stopień pułkownika.
Jego życie i poświęcenie są symbolem walki o niepodległość Polski i przypominają o ciemnych czasach historii, a także o sile ludzkiego ducha i odwadze.